Ferry in Brazil - Reisverslag uit Curitiba, Brazilië van Kim Sanden - WaarBenJij.nu Ferry in Brazil - Reisverslag uit Curitiba, Brazilië van Kim Sanden - WaarBenJij.nu

Ferry in Brazil

Blijf op de hoogte en volg Kim

28 September 2012 | Brazilië, Curitiba

Oi Gente,

Como vai? Hier gaat alles prima. Ik moet helaas vermelden dat ik geen coole plaatsen meer hebt bezocht. Maar wel veel ballades (clubs/feestjes) heb bezocht. Daarnaast zal ik eens wat meer vertellen over Brazilië in het algemeen.

Afgelopen week zijn Ann en ik op donderdag naar Ferry Corsten geweest in Club Lique. Ik weet niet of ik jullie al eerder iets heb verteld over de Braziliaanse vrouwen maar dat zal in mijn eerste posts waarschijnlijk niet veel soeps zijn geweest. Nou dan moet ik dat toch even herstellen hoor. Een avond stappen voor Braziliaanse meiden/vrouwen is hetzelfde als een gala avond in Nederland. De gemiddelde hoogte van hakken hier is 9 cm. Daarnaast zijn jeans not done en dragen alle meisjes hier perfecte combinaties van jurken, rokken, jumpsuits of andere chique kledij. Dit is wel een klein beetje afhankelijk van de club waar je naartoe gaat. Maar in clubs zoals Lique is hakken toch echt wel een vereiste hoor.
Ik moet zeggen dat ik elke keer toch weer onder de indruk ben. Nu blijkt dat deze meiden gemiddeld dan ook 3 a 4 uur per dag in de sportschool staan. Ook in mijn sportschool zie ik vrijwel elke dag dezelfde vrouwen komen en gaan. Die vrouwen liften dan ook vrijwel evenveel kilo's als mannen en ze drinken zelfs shakes. Maar eerlijk is eerlijk die billen en benen, man daar zou ik een moord voor doen.
Goed dat gezegd te hebben, de avond was geslaagd. Anne en ik hadden een briefje gemaakt met daarop de tekst 'Hee Ferry, drankjes doen vanavond? xx Kim en Anne' om hem toch even te laten weten dat Nederland toch zeker wel vertegenwoordigd was in de zaal. Hij heeft het briefje dan ook gezien en moest lachen.
Ik ben nog niet eerder in Nederland naar Ferry Corsten geweest maar ik vond het wel een verademing om even lekker naar Nederlandse trance te luisteren in plaats van Portugese muziek. (Btw voor diegene die het leuk vinden: http://www.youtube.com/watch?v=fAbZjCigrYM)
In de club zijn Anne en ik regelmatig aangesproken door diverse mannen met een toppunt van een 40-jarige man. Anne en hij zaten in de eerste instantie gewoon gezellig te kletsen (de man leek geen 40) maar toen de man aangaf dat hij 40 was, zijn Anne en ik opgestaan en vrijwel weg gerend. Om een uur of half 4 hadden Anne en ik het wel gezien en hebben we een taxi naar huis gepakt.

De volgende dag was ik zo ontzettend lam, dat Anne op is gestaan en ontbijt heeft gehaald. Na een heerlijk ontbijt en diverse herhalingen van gtst. (ik bedoel ik moet toch een beetje op de hoogte blijven van mijn 'favoriete' serie, met name nu er even geen nieuwe Gossip Girl afleveringen zijn) toch maar mijn bed uitgekomen om vervolgens beneden buiten in de zon op de bank neer te ploffen. Om een uur of 3 had ik de moed verzameld om richting een voetbal wedstrijd van Jorge en zijn vrienden te gaan. Alhoewel het bus systeem in Curitiba voor Braziliaanse begrippen 'goed' geregeld is kostte het met maar liefste anderhalf uur om op bestemming aan te komen. Even voor de duidelijkheid, de wedstrijd was gewoon IN Curitiba. Maar zoals ik ook al meerder malen heb beschreven wonen wij ergens aan de andere kant van Curitba. Anyway eenmaal aangekomen heb ik maar liefst 2 uur naar zwetende voetballende mannen gekeken. Niet dat deze lichamen echt de moeite waard waren maar toch.. Al met al best een leuke middag.

Ondertussen ben ik weer 2 weken verder, ben er niet eerder aan toegekomen om dit verslag af te maken. Afgelopen weekend hebben Anne en ik met name doorgebracht met onze roommates. Zoals jullie weten delen we het huis met 8 anderen. Alizee, Romain, Thomas, Lorena, Justin, Anne en ik. De eerste 2 maanden heeft Marine bij ons gewoond maar dit was tijdelijk totdat haar vriend ook hierheen zou komen. Daarna zou ze verhuizen naar een andere flat. In de tussentijd is Laticia (ik weet niet hoe je haar naam schrijft) in haar plaats gearriveerd. Net als Marine is zij ook een Franse maar gelukkig spreekt ze beter Engels en vind ik het persoonlijk een prettige ruil. Niet dat Marine niet aardig was, maar ze was een beetje excentriek. Daarnaast had ze nogal veel seks met Romain waardoor ze meerdere malen het huis wakker heeft gehouden. Jullie denken nu waarschijnlijk huh?! Maar Marine heeft toch een vriend... Ja dat klopt.. Maar blijkbaar maakte dat voor haar geen verschil, oh en ik vergeet erbij te vermelden dat haar daadwerkelijke vriend Romain heet en bevriend is met andere Romain. Oh en ik ga het verhaal nog veel fraaier maken, ja jullie zijn beland in een daadwerkelijke 'real life' soap. Blijkbaar kan dat allemaal... we zullen zien eind goed al goed?

Om weer even tot de orde van de dag te komen, Brazilië. Het grappige ding van Brazilië is dat wij allemaal in ons eigen koude kikkerlandje een totaal verkeerd beeld hebben van dit land. Althans voordat ik hier heen ging dacht ik aan door de zon gebronsde mensen, vrouwen met prachtige afgetrainde lichamen in felgekleurde bikini's, cocktails en natuurlijk HEEEEEL VEEEEL ZON! Nou ik kan jullie vertellen ik ben ontzettend bijgekomen van dit beeld. In de eerste instantie was ik niet zo fan van Brazilië...

Zo kon ik dat fluiten langs de weg totaal niet waarderen en vond ik het ontzettend irritant dat die mensen hier niet gewoon Engels spreken. Daarnaast vond ik die wachtrijen in de wallmart (supermarkt) maar irritant en kon ik er met mijn hoofd niet bij dat ze 'onder het klanten helpen door' gewoon kassa's tellen. Daarnaast skaten er diverse 'hoofdcassieres' rond op, inderdaad, rollerskates.
Moet je bij een bank alle 'gevaarlijke' spullen zoals telefoon, paraplu's, portemonnee's in een doorzichtige plastic bak doen. Deze wordt dan gecontroleerd door een beveilingsmedewerker. Eenmaal door de draaideur mag je rustig je spullen weer terug doen in je tas.
Parkeer je 's avonds je auto langs de straat? Dan kun je er van op aan dat er iemand staat die de taak heeft om je auto te beschermen. Deze blijven dan de hele avond in dezelfde straat staan en zijn verantwoordelijk voor je auto. Deze staan trouwens niet alleen in straten maar bijvoorbeeld ook bij voetbalvelden.
Ben je hier langer dan 2 maanden en ben je gewend aan de bussen dan mag jij jezelf 'Surfista di Onibus' noemen. Blijven staan in de bussen hier is vergelijkbaar met surfen, vandaar de naar 'Surfista di Onibus'.

Uiterlijk is hier inderdaad ontzettend belangrijk. Loop je tussen de pauze even de wc in op school dan lijkt het net of je bij de tandarts/ kapper/ schoonheidsspecialiste bent beland. Zo staan er gerust 8 meiden op een rij die hun tanden staan te poetsen en dan mogen we natuurlijk het haren kammen en make- up bijwerken niet vergeten. Of al die goddelijke lichamen vanzelf komen? Nee, tuurlijk niet. Veel vrouwen staan hier ongeveer 3 a 4 uur in de sportschool en liften dan ook net zoveel als mannen. Daarnaast is het drinken van shakes heel normaal en vind je op iedere hoek een winkel waar ze anabolen, shakes, proteïnes en weet ik niet wat verkopen. Ohja vrouwen drinken deze ook, ik moet toch zeggen ik vind het niet bepaald charmant. Maar hee wie ben ik? Ik bedoel ik heb dan ook geen blokjesbuik of spierballen waar je u tegen zegt.

Nu klinkt dit waarschijnlijk allemaal heel lachwekkend en dom. Maar ik kan je vertellen die Brazilianen hebben toch ook normen en waarden waar wij koude Nederlanders nog wat van kunnen leren. Zo zullen ze hun uiterste best doen ervoor te zorgen dat jij je op je gemak voelt. De warme cultuur met hoge aanrakingsgraad (waar ik nu wel aan gewend ben maar dat heeft even geduurd) ga ik daadwerkelijk missen als ik weer in Nederland ben. Familie is belangrijk en kinderen blijven dan ook gewoon thuis wonen tot hun +- 27ste. Daarnaast is openbaar zoenen en aanraken hier algemeen geaccepteerd en kun je lekker je gang gaan zonder dat iemand je aankijkt. Dat kan natuurlijk ook in Nederland, maar geloof me mensen hier is het een stukje erger ;). Daarnaast gaat hier alles gewoon een stuk langzamer en word ik vaak met mijn neus op mijn eigen ongeduldheid gedrukt. Tegenwoordig vraag ik me dan ook vaak af of wij Nederlanders wel daadwerkelijk van elk moment genieten. Ik denk dat wij op dat front nog heel veel van Brazilianen kunnen leren. Daarnaast zegt Jorge altijd dat ik eens af moet komen van mijn 'I have to do something right now' en gewoon eens helemaal niets moet doen. Typisch, dat ik zo'n opmerking al na enkele maanden naar mijn hoofd krijg gegooid ;).

Nou dit was een korte samenvatting van Brazilië en de zogenaamde cultuur shock die ik hier ervaar. Ja ook daar krijg ik les over... Ik kan er niets anders van maken dat ik Brazilië prachtig vind en dan ook iedereen aanraad hier ooit eens een kijkje te nemen.

Goed even heel wat anders, Anne en ik hebben eergisteren gehoord dat ons huis te koop staat. Wat wil zeggen dat als ons huis verkocht wordt, we maar liefst 30 dagen hebben om te verhuizen. Nu zijn Anne en ik niet helemaal tevreden meer over het huis. Zo neem ik al ruim een maand ijskoude douches, bij gebrek aan water. Waar we overigens onlangs een oplossing voor hebben gevonden -> douchen op school. Ik quote Anne 'Ik heb mezelf in mijn leven nog nooit zo arm gevoeld'. Daarnaast toont het huis hier en daar wat gebreken. En lachen Brazilianen ons hard uit als ze horen wat we voor ons huis betalen. Dus Anne en ik willen proberen om onze borg terug te krijgen en ergens anders heen te verkassen, maar we zullen zien of dat gaat lukken. Voor de rest is er niet echt haast bij, want er wordt niet verwacht dat het huis voor december wordt verkocht.

Daarnaast ander leuk nieuws, over maar liefst 10 dagen is Pim eindelijk hier. Gister ons hotel geboekt en ik kan dan ook niet wachten om mijn mannetje weer even te zien en heerlijk te luieren aan de prachtige stranden van Copacabana. Jaloers? Wees niet getreurd ik zal jullie voorzien van prachtige foto's.

Nou dit was het voor nu wel weer even. Ik duik even de supermarkt in om een luchtbed te scoren, kan Pim immers niet op de grond laten slapen. Daarnaast wil ik onze kamer wat kleur geven.... Mocht ik tijd hebben zal ik ook dat resultaat even laten zien.

Beijosssssssss en heel veel liefde vanuit hier.

Oh btw wisten jullie al dat Anne en ik (helaas) al over de helft heen zijn? Mijn eerste stapavond in Tilburg staat al gepland met Emmy <3.
Tchau tchau

  • 31 Oktober 2012 - 15:58

    D.:

    Haha, jij kunt inderdaad niet chillen. Ben benieuwd of dat al een beetje lukt daar. Geen nieuwe verhalen meer? En al verhuist? Ik hoor het wel. Geniet er nog van daar en we spreken elkaar. Xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Brazilië, Curitiba

Kim goes Brasil

Recente Reisverslagen:

18 November 2012

An ordinary week in Brasilllllllll

31 Oktober 2012

Oehlala waarbenjij.nu bestaat ook nog

28 September 2012

Ferry in Brazil

03 September 2012

Foz do Iguacu

14 Augustus 2012

Hang & Over gaan op stap
Kim

Hallo mijn naam is Kim van der Sanden en ik ben een life lover. Ik studeer Communicatie International Event Music & Entertainment Studies aan de Fontys Academy for Creative Industries, beter bekend als IEMES en ACI. Voor mijn studie ben ik een half jaar in Curitiba, Brazilië te vinden. Wat ik hier allemaal mee maak wil ik graag met jullie delen, dus veel lees plezier.

Actief sinds 06 Juli 2012
Verslag gelezen: 496
Totaal aantal bezoekers 12017

Voorgaande reizen:

09 Juni 2015 - 30 Juni 2015

KIMGOESTHAI

10 Juli 2012 - 18 December 2012

Kim goes Brasil

Landen bezocht: